ομφακομελίτης

ὀμφακομελίτης, ὁ (Μ)

το ομφακόμελι*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀμφακόμελι + κατάλ. -ίτης (πρβλ. καπν-ίτης, σταφυλ-ίτης)].